Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
püşdəx’li — (Hamamlı) zolaqlı qırxılmış (qoyun). – Ə, püşdəx’li qoyun gözümə dəymir axı, görən, harya gedif! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
urmu — (Oğuz) 1. zolaqlı 2. xallı. – Urmu, məsəl, pişiyə diyilir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zey — (Tabasaran) zolaqlı. – Ho qulağları zey ulan keçidü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cecim — is. Arasına yorğan döşək və s. yığmaq, döşəməyə salmaq, ya da xalça kimi divardan asmaq üçün müxtəlif rəngli iplərdən toxunan zolaqlı, yaxud naxışlı döşənəcək. Xalı, xalça, cecim və ipəklə bəzənmiş bu otaq Şuşa sövdəgəri Hacı Kərimin qızı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
jaket — is. <fr.> Qısa qadın üst paltarı. Jaket geymək. Jaket isti saxlayır. – Jaketinin altından yaxalığı salınmadan geydiyi köynəyin yaxası nəzəri diqqəti cəlb edirdi. S. H.. <Firuzə> əlini dirsəkdən ilməsi qaçmış sarımtıl, nimdaş jaketinin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kilim — is. <fars.> Yun və ya pambıqdan toxunan zolaqlı, xovsuz palaz növü. Kilimə bürün, el ilə sürün. (Ata. sözü). Qadınların kimisi yun darayır, ip əyirir, kimisi xana qurub kilim toxuyurdu. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kostyum — <fr.> 1. Pencək, şalvar, bəzən də jiletdən ibarət üst kişi geyimi. Kostyum tikdirmək. Boz kostyum. – Qulluqçu Firidunun təzə kostyumunu səliqə ilə qatladı. M. C.. Onun əynində tünd qəhvəyi zolaqlı bir kostyum vardı. M. Rz.. // Jaket və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meşəcüllütü — is. zool. Təxminən göyərçin boyda nazik, uzun dimdik, gödəkayaq, bozumtul, zolaqlı lələkləri olan quş; çilikburun … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
milli — 1. sif. <ər.> 1. Millətə aid olan, millətə məxsus olan. Milli məsələ. Milli hərəkat. – <Səttarxan:> Möhtərəm natiq, əsil məsələ yalnız torpaq və suda deyil, mübarizə milli azadlıq uğrundadır. M. S. O.. Milli azadlıq hərəkatı –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
poplin — is. <fr.> Qabarıq zolaqlı ipək və pambıq qarışığından parça … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
